Het zal de lezer niet ontgaan zijn dat de staat de plank heeft misgeslagen met het belasten van vermogen via een fictief rendement. Ondanks de vele waarschuwingen van fiscale en juridische experts, zette het kabinet de belastinghervorming toch door. Nu, na een rechterlijke uitspraak, blijkt wat iedereen al zei: het mag niet. Dus nu zijn de briljante koppen bij de belastingdienst weer samengekomen met een nieuw plan. En dat plan is nou niet bepaald waterdicht…

Allereerst een verklaring voor de vurige wens voor een vermogensbelasting; naast de onuitputtelijke drang van de overheid om meer belasting te willen innen, is het in dezen ook een beetje PR. Immers, door het slechte (ultra ruime) monetaire beleid van de ECB heeft er vanaf de kredietcrisis tot vorig jaar een enorme inflatie plaatsgevonden in financiële waarden zoals aandelen, obligaties en vastgoed, die nu pas is overgeslagen naar de reële economie. Het ECB-beleid was dus regressief want de vermogenden werden flink vermogender omdat zij de grootste houders zijn van deze financiële activa. De gewone burger kon maar mondjesmaat mee genieten (via eigen huis) terwijl de lagere inkomensklassen helemaal geen voordeel heeft gehad omdat zij geen financiële activa bezaten; sterker nog, zij zijn er op achteruit gegaan omdat de huren flink zijn gestegen (wel verschil tussen private verhuur en sociale huur natuurlijk, zowel in timing alsmede hoogte van de verhogingen). Het moge duidelijk zijn dat de meesten in de politiek hier een slaatje uit kunnen slaan. Het aanpakken van de rijke stinkerds levert namelijk altijd stemmen op. Of zoals het FD schreef: “alle politieke partijen zien de charme [!!!] van het belasten.. van vermogen”.